یک شب

عبور خواهم کرد از دل تنگی ثانیه ها

ودر انتهای ضیافت یک شبِ کرم ها

مهمان خواهم شد.

من یک شب

از بند سلول های احساس یک زن

از ندامتگاه خیال انگیز

رها خواهم شد.

من یک شب

خلوت خاک را بهم خواهم زد

در سکوت مهتاب

هم آغوش نیتروژن خواهم شد و

هم صحبت کیسه زباله ای کهن سال

که به دست باد خاک شد.

من یک شب

سیر خواهم شد

از ذوق چشیدن دوباره زندگی

و تا صبح

خواهم مُرد...